Elbert Franssen
De kerkmusicus Elbert Franssen uit Well.
Een verdienstelijke en bekende Wellenaar is Elbert Franssen Hij werd geboren
op 14 juli 1873 in Well als zoon van smid Franssen, die woonde op het einde
van de Hoenderstraat.
Zijn muzikale begaafdheid bleek al in zijn jeugd. Van koster Anton Hoeken
uit Swolgen, kreeg hij al op zijn 14e jaar de eerste muzieklessen. Door
bemiddeling van deken van Soest, eertijds pastoor in Well, werd hij een
leerling van de toenmalige bekende muziekleraar Broeder Gregorius van Dijk
van de orde van de Karmelieten in Boxmeer.
Hij volgde niet de wens van zijn vader om ook smid te worden op, hoewel
Elbert zijn vader vaak assisteerde in de smederij.
Op 21 jarige leeftijd werd hij benoemd tot koster-organist in de
parochiekerk van Bergen en leidde als directeur het kerkelijk zangkoor. Hij
vervolgde zijn muzieklessen onder leiding van de bekende Venlose organist
Karel Hamm en de muziekleraar Willem Geyer, directeur van Venlona.
Als actief lid van de pas opgerichte Gregorius vereniging kwam hij in
contact met de leider Mgr. Leblanc, rector chori van de metropolitaanse kerk
te Utrecht. Deze ontdekte al spoedig de muzikale begaafdheid van de jonge
organist.
In Well wordt de naam van deze bekende Wellenaar bewaard in
de officiële aanwijzing van de "Elbert Franssenstraat".
Door tussenkomst van Mgr. Leblanc werd de eenvoudige dorps-organist van
Bergen benoemd tot rector-cantus van het kathedrale Caeciliakoor te Roermond.
Daar werd hij na enkele jaren aangesteld als muziekleraar aan het
Bisschoppelijke College, de Bisschoppelijke Kweekschool en het internaat van
de Zusters Ursulinen.
Hij gaf muziekcursussen aan koordirecteuren en organisten, was jurylid en
componeerde vele missen, cantaten, motetten, psalmen en kerkelijke
lofgezangen. Van hem zijn o.a. bekend: de “Missa Salve Regina”, het
prachtige lofgezang “O Sacrum Convivium”, de “Missa in honorem Sancti
Petri”, de “Missa pro Sponso en Sponsa” en het vierstemmige “Magnificat”,
dat hij componeerde voor zijn 70e verjaardag in 1943.
Voor zijn verdiensten werd hij begiftigd met de onderscheiding “Pro
Ecclesia et Pontifice”. De kerkmuziek bleef hem steeds boeien. Op zijn
ziekbed componeerde hij in liggende houding nog twee missen.
Door de evacuatie naar Friesland was zijn gezondheid erg achteruit gegaan.
In juni 1945 keerde hij ziek en uitgeput terug naar Roermond, waar hij zijn
laatste levensjaren op het ziekbed doorbracht. Op 28 mei 1950 overleed deze
talentvolle en begaafde musicus. Talrijke muziekvrienden begeleidden hem op
zijn laatste gang.
Een krantenfoto van 09-11-1921 met als onderschrift:
De bekende Katholieke componist Elbert Franssen, directeur
van het Kathedrale kerkkoor te Roermond, herdenkt zondag 10 november a.s. zijn zilveren
jubileum in die fuctie.
|
